การใช้ Infinitive

Infinitive เป็นเรื่องไม่ยาก ถ้ารู้เคล็ดลับ

    พวกเรามักงุนงงสับสนกับการใช้ infinitive เป็นอย่างยิ่ง จนใช้กันผิดๆถูกๆและก็ท้อใจ
กันไปตามๆกันกับการเรียนรู้การใช้ infinitive

    เมื่อก่อนผู้เขียนเองก็ตกอยู่ในสภาพนี้เช่นเดียวกัน แต่ในที่สุด ผู้เขียนก็ได้ค้นพบเคล็ด
ลับของการใช้ infinitive เข้าจนได้ และก็ได้นำเคล็ดลับนี้มาเปิดเผยไว้ในบทความ 2 บทความ คือ ‘Infinitive แบบสำเร็จรูป’ ที่ท่านผู้อ่านกำลังอ่านอยู่นี้ และอีกบทความหนึ่ง คือ  ‘Infinitive แบบสร้างเอง’ ซึ่งมี link อยู่ด้านซ้ายของบทความนี้ อ่านเพิ่ม

การเปรียบเทียบคำคุณศัพท์

คุณศัพท์คืออะไร ก็ได้เรียนรู้ไปแล้วในหัวข้อ Parts of Speech นะครับ

คุณศัพท์ขั้นปกติคืออะไร

ขั้นปกติคือ การใช้คำคุณศัพท์บรรยายสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่เปรียบเทียบกับใครที่ไหน เช่น

A cat is big. แมวตัวหนึ่ง ใหญ่

A man is tall. ชายคนหนึ่ง ตัวสูง

This car is expensive. รถยนต์คันนี้ ราคาแพง

The water in this pot is hot. น้ำในหม้อใบนี้ ร้อน อ่านเพิ่ม

ADJECTIVES

Adjectives are words that describe or modify other words, making your writing and speaking much more specific, and a whole lot more interesting. Words like small, blue, and sharp are descriptive, and they are all examples of adjectives. Because adjectives are used to identify or quantify individual people and unique things, they are usually positioned before the noun or pronoun that they modify. Some sentences contain multiple adjectives. อ่านเพิ่ม

Adverbs

Definition

Adverbs are words that modify

a verb (He drove slowly. — How did he drive?)

an adjective (He drove a very fast car. — How fast was his car?)

another adverb (She moved quite slowly down the aisle. — How slowly did she move?)

As we will see, adverbs often tell when, where, why, or under what conditions something happens or happened. Adverbs frequently end in -ly; however, many words and phrases not ending in -ly serve an adverbial function and an -ly ending is not a guarantee that a word is an adverb. The words lovely, lonely, motherly, friendly, neighborly, for instance, are adjectives: อ่านเพิ่ม

Gerund

   Gerund คือ คำกริยา + ing หรือ v-ing
    Gerund มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับ present participle แต่ทำหน้าที่ต่างกัน นั่นคือ present participle ทำหน้าที่เป็น ‘predicative adjunct’ และ ‘คุณศัพท์’ ส่วน
gerund ทำหน้าที่เป็น ‘คำนาม’
    เมื่อ gerund เป็น ‘คำนาม’ gerund จึงทำหน้าที่ได้ดังต่อไปนี้
    1. ใช้เป็นประธานของประโยค

    2. ใช้เป็นกรรมของบุพบท

    3. ใช้เป็นกรรมของคำกริยา vt

    4. ใช้ตามหลัง verb to be เพื่อแสดงตัวตนของประธาน (subjective comple-ment)  อ่านเพิ่ม

Past Perfect Tense

หลักการใช้ Past Perfect Tense เป็นอีกหนึ่งตัวที่สร้างความปวดหัวให้กับผู้เรียน เพราะว่าเป็นอีกหนึ่ง Tense ที่มีสองเหตุการณ์มาพ่วงกัน และสองเหตุการณ์ก็ใช้ Tense ต่างกันอีกด้วย แต่ก็ไม่ยากเกินไปครับ ถ้าสร้างความเข้าใจกับมันดีๆ

Past Perfect Tense (Tense อดีตสมบูรณ์)

Past  พาสท= อดีต

Perfect  เพอเฟ็คท = สมบูรณ์

คำว่าสมบูรณ์ใน Tense นี้หมายความว่าเหตุการณ์ดังกล่าวจบลงไปแล้ว อ่านเพิ่ม

he Passive Voice

หลักการใช้

ประโยค (Sentence) คือข้อความที่เอ่ยมาแล้วเข้าใจได้กระจ่างชัดว่า ประธาน แสดง กริยา อะไร เมื่อใด ถ้ากริยานั้นต้องมีกรรม (Transitive Verb) ก็ต้องมีกรรมระบุในประโยคด้วย เช่น

เขา เดิน     He walked

เขา เป็นประธาน (Subject)

เดิน เป็นกริยาไม่ต้องการกรรม (Intransitive Verb) เป็นอดีตกาล (Past tense)

เรา กิน มันฝรั่ง       We eat potatoes

เรา เป็นประธาน (Subject)

กิน เป็นกริยาต้องมีกรรม (Transitive Verb) เป็นปัจจุบันกาล (Present Tense อ่านเพิ่ม